Nieprawdziwe zaświadczenie o zatrudnieniu
Monitor Prawa Bankowego 2023/10 Październik
Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8 kwietnia 2021 r. (II AKa 272/19)
Fikcyjne zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach pracownika wystawione przez pracodawcę w celu udokumentowania nieprawdziwego faktu zatrudnienia i osiąganych dochodów i wykorzystane w stosunkach cywilnoprawnych (umowach prywatnych) nie stanowi dokumentu, o którym mowa w art. 271 § 1 k.k.
Zygmunt Kukuła
I. Zapadłe rozstrzygnięcie wpisuje się w praktykę stosowania przepisów prawa karnego, w systemie przeciwdziałania oszustwom występującym zarówno w obrocie gospodarczym, jak i w działalności podmiotów rynku finansowego. Wykorzystywanie do tego celu nieprawdziwych dokumentów przygotowanych w różnej formie (podrobienie, przerobienie, poświadczenie nieprawdy) występuje nader często. Przypadki takie pojawiają się przy okazji zawierania umów, zwłaszcza przy ubieganiu się o kredyt, pożyczkę lub gwarancję bankową, rzadziej odnośnie do innych rodzajów instrumentów finansowych.
Uwzględniając opis przestępstwa unormowanego w art. 271 § 1 k.k., odpowiedniej korekcie ulec musiała definicja dokumentu tworząca podstawę kryminalizacji zabronionego zachowania. Wraz z nią pojawiły się rozbieżności co do sposobu kwalifikowania osób zdolnych do ponoszenia odpowiedzialności karnej.
Jednym z przykładów takich kontrowersji jest glosowany wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Wyrok ten niewątpliwie – aczkolwiek w niewielkim stopniu (...)