Nieautoryzowane transakcje płatnicze

Monitor Prawa Bankowego 2023/02 Luty

Stanowisko Prezesa UOKiK

Podstawa prawna działania:

Stosownie do treści art. 31a ustawy z 16.02.2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2021 r., poz. 275) Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: „Prezes UOKiK") może wydać i ogłosić wyjaśnienia i interpretacje mające istotne znaczenie dla stosowania przepisów w sprawach objętych zakresem działania Prezesa UOKiK. Działając na tej podstawie, Prezes UOKiK przedstawia pogląd w sprawie interpretacji art. 46 ust. 1 w zw. z art. 40 ust. 1, art. 45 ust. 1 i 2 oraz art. 46 ust. 3 ustawy z 19.08.2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1907, dalej również: „u.u.p.”). Jednocześnie należy zaznaczyć, że Prezes UOKiK nie posiada kompetencji do wiążącej wykładni przepisów prawa powszechnie obowiązującego, stąd prezentowane stanowisko należy odczytywać jako interpretację powyższych przepisów przez Prezesa UOKiK.

Stanowisko Prezesa UOKiK:

Artykuł 46 ust. 1 u.u.p. należy rozumieć w ten sposób, że obowiązek zwrotu płatnikowi kwoty transakcji płatniczej powstaje po stronie dostawcy w momencie zgłoszenia dostawcy usług płatniczych przez płatnika, że nie autoryzował danej transakcji płatniczej. Dostawca usług płatniczych jest obowiązany niezwłocznie, nie później jednak niż do końca dnia roboczego następującego po zgłoszeniu, do dokonania zwrotu kwoty transakcji, której autoryzacji płatnik zaprzecza.

Wyjątkiem od tej zasady są sytuacje, w których: dostawca usług płatniczych posiada uzasadnione i udokumentowane podejrzenie, że zgłoszenie płatnika stanowi próbę oszustwa i dokona zgłoszenia w tym zakresie organom ścigania lub gdy od dnia dokonania kwestionowanej przez płatnika transakcji upłynęło więcej niż 13 miesięcy.

Podejrzenie dostawcy usług płatniczych, że płatnik doprowadził do nieautoryzowanej transakcji umyślnie albo w wyniku umyślnego lub będącego skutkiem rażącego niedbalstwa naruszenia co najmniej jednego z obowiązków, o których mowa w art. 42 u.u.p., nie stanowi przesłanki do odmowy zwrotu płatnikowi kwoty nieautoryzowanej transakcji. W takim przypadku dostawca usług płatniczych może wystąpić względem płatnika z roszczeniem o zapłatę. Jeżeli jednak płatnik nie zgadza się z oceną dostawcy usług płatniczych co do dopuszczenia się rażącego niedbalstwa, ostateczna ocena tych okoliczności (i tym samym odpowiedzialności płatnika za taką transakcję) powinna być dokonana przez sąd.

Uzasadnienie: