Działalność małych instytucji płatniczych
Postanowienie Sądu Najwyższego z 6 lipca 2021 r. (III CZP 41/20)
Działając na podstawie art. 117s ust. 2 ustawy z 19.08.2011 r. o usługach płatniczych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 794, ze zm., dalej: „u.u.p.”), mając na celu zapewnienie zgodności działalności małych instytucji płatniczych (dalej: „MIP”) z przepisami u.u.p., Urząd Komisji Nadzoru Finansowego przypomina o następujących, wynikających z u.u.p., obowiązkach MIP i warunkach prowadzenia przez nie działalności.
- Dopuszczalny zakres działalności (art. 117f ust. 2 u.u.p.)
Zgodnie z art. 117f ust. 1 u.u.p., MIP może prowadzić działalność jedynie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oznacza to w praktyce, że usługa płatnicza musi w całości być wykonana przez MIP na terytorium RP (tj. usługa płatnicza nie może przekraczać granicy poprzez np. przelew transgraniczny, jak i MIP nie mogą prowadzić działalności w formie oddziału w innym państwie członkowskim). Oznacza to ponadto, że MIP może świadczyć usługi nierezydentom (osobom zamieszkującym poza terytorium RP) pod warunkiem, że dostawca odbiorcy płatności świadczy usługi na rzecz danego nierezydenta na terytorium RP.
- Limit transakcji płatniczych i środków przechowywanych na rachunkach płatniczych (art. 117f ust. 3 i art. 117h ust. 3 u.u.p.)
Zgodnie z art. 117f ust. 3 u.u.p., średnia całkowitej kwoty transakcji płatniczych z poprzednich 12 miesięcy wykonanych przez małą instytucję płatniczą, w tym przez agentów, za pośrednictwem których świadczy ona usługi płatnicze, nie może przekraczać kwoty stanowiącej równowartość 1 500 000 euro miesięcznie. W przypadku przekroczenia średniej całkowitej kwoty transakcji płatniczych, o której mowa powyżej, MIP (zgodnie z art. 117q u.u.p.) ma obowiązek dostosować rozmiar prowadzonej działalności w zakresie usług płatniczych do wymogu określonego w u.u.p., bądź złożyć wniosek o wydanie zezwolenia na świadczenie usług płatniczych w c (...)